کد مطلب:38717 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:15

گنجینه پرسمان » اهل بيت

آيا خداوند مي تواند بزرگتر از خود را بيافريند؟ يا قادر است ، دنيا را در تخم مرغي جا دهد؟ چطور مي گوييم كه تعلق قدرت بر امور محال، محال است، پس معجزه چگونه واقع مي شود؟

اين امور از آن جهت تناقض است و يا به تناقض منجر مي شود، محال ذاتي است و محال ذاتي چيزي نيست تا بگوييم خداوند بر هر چيزي قادر است و بر آن نيز قدرت داشته باشد.

توضيح: در فرض مسئله اي كه مطرح شده چه پاسخ مثبت داده شود و چه منفي، هر دو باطل است.

اگر كرة زمين باهمان بزرگي و حجمي كه دارد، بدون آن كه كوچك شود و در تخم مرغ كه حجم كوچكي دارد قرار گيرد، تناقض است، زيرا در اين مسئله ، اول فرض كرديم كه كرة زمين همان حجم و بزرگي را داشته باشد، كه اگر بخواهد در تخم مرغ جا گيرد، بايد حجم آن به اندازه اي شود كه كمتر از حجم تخم مرغ باشد تا در آن جا شده و تخم مرغ محيط بر دنيا باشد.

پس مي شود كه كره زمين هم حجم و بزرگي خود را داشته باشد و هم نداشته باشد و اين تناقض است.

فرض كرديم كه يك چيز هم خودش باشد و هم نباشد و چنين چيزي اصلاً ممكن نيست، يعني ذاتاً خود را نفي مي كند و اين محال ذاتي است. وقتي چيزي نشد، اين كه مي گوييم خدا بر هر چيزي قادر است، چنين فرضياتي ذاتاً خارج اند ، چون چيز نيستند، يعني ذاتاً شدني نيستند تا سؤال كنيم آيا خداوند مي تواند يا نه؟

اما آنچهبه نام معجزات و ... كه در قدرت انسانعادي قرار ندارد يا اصلاً در قدرت انسان نيست، از نوع محال ذاتي نيست، بلكه از نوع محال عادي است ، يعني عادتاً و براساس قوانين شناخته شدة طبيعت، انسان نمي تواند آن را انجام دهد، كه به طور عادي و علم معمولي از حيطه قدرت انسان خارج است، نه اينكه محال ذاتي باشد. به همين خاطر معجزه را خرق عادات مي دانند، يعني خرق قانون طبيعي كه انسان ها به آن عادت داشته - كرده اند و شناخت دارند.